Rozwód – obawy. Czego Ty się boisz?

Jakie są lęki, które pojawiają się podczas rozwodu? Jak wielu tych lęków doświadczasz?

1. Lęk przed niepewną przyszłością – podobnie jak lęk przed duchami: strach jest prawdziwy, tylko obiekt nie istnieje. Musisz nauczyć się, że możesz stawić czoła duchom nieznanej przyszłości i żyć dzień po dniu. Możesz nauczyć się ufać temu procesowi i wiedzieć, że w końcu będziesz w stanie stawić czoła każdemu nowemu doświadczeniu, które przydarzy Ci się po zakończeniu związku.
2. Lęk przed staniem się rozwodnikiem – boisz się co ludzie sobie pomyślą? Dowiedzą się, jaki ze mnie nieudacznik. Czujesz się zażenowany, skrępowany, zdemaskowany i boisz się, że ludzie nie będą cię już lubić.
3. Wszyscy dowiadują się o sekretach rodzinnych
4. Nie wiem, jak podjąć decyzję, które trzeba podjąć – z którym prawnikiem/terapeutą się skontaktować? Które rachunki opłacić, jeśli nie starczy mi pieniędzy na wszystkie? Jak serwisowac samochód?
5. Lęk o pieniądze – jak mam związać koniec z końcem, jeśli teraz sama muszę utrzymywać dom? Boję się, że mnie zwolnią, bo w pracy tylko płaczę.
6. Boję się być samotnym rodzicem – sama ledwo funkcjonuję, a muszę być do dyspozycji dzieci 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu.
7. Boję się, że stracę dzieci – mój były mówi o wystąpieniu o opiekę nad nimi, ma więcej pieniędzy i może im kupić to, co chcą.
8. Boję się o to, z kim rozmawiać – potrzebuję kogoś, kto by mnie wysłuchał, ale czy ktokolwiek mnie zrozumie? Na pewno jestem jedyną osobą na świecie, która się tak czuje.
9. Boję się iść do sądu.
10. Boję się samotności i życia w pojedynkę – jeśli teraz jestem sama, kto się mną zajmie na starość lub jeśli zachoruję?
11. Boję się odkryć, że nie da się mnie kochać – jeśli mój były, który zna mnie lepiej niż ktokolwiek nie chce ze mną żyć, to znaczy, że na pewno nie da się mnie kochać. Jak mam spędzić resztę życia w samotności i poczuciu, że nikt mnie nie kocha? Zostałam odrzucona jak zabawka, która się znudziła.
12. Boję się, że wpadam w chorobę psychiczną – czuję się wystarczająco szalona, żeby przyjęli mnie do szpitala psychiatrycznego.
13. Boję się, że będzie mnie bolało bardziej niż kiedykolwiek – nie miałam pojęcia, że coś może tak boleć. Człowiek, którego kochałam – i o którym myślałam, że także mnie kocha – zranił mnie bardziej niż ktokolwiek inny w całym moim życiu. Boli tak, że czuję się odrętwiała, jak gdyby moje uczucia skostniały.
14. Boję się zmiany – jak zmieni się moje życie? Czy będę musiała się wyprowadzić z domu? Czy będę musiała znaleźć nową pracę, nowych przyjaciół? Te niewiadome są przerażające, zwłaszcza, że nie wiem, jakich zmian będę musiała dokonać w wyniku tego kryzysu.
15. Wizja spotykania się i bycia z inną osobą jest tak straszna, że nie pozwalam sobie na myślenie o niej.

Lęk to naturalne uczucie i należy się z nim zaprzyjaźnić. Bez uczucia strachu pewnie nie przeżylibyśmy zbyt długo, ponieważ wchodzilibyśmy w sytuacje zagrażające życiu. Ogień cię parzy, dlatego uczysz się go szanować i bać się go, bo wiesz, że może sprawić ci ból. To samo jest z poparzeniami emocjonalnymi. Kiedy ktoś cię skrzywdzi, uczysz chronić się przed zbytnią intymnością, dopóki rana się nie zagoi.
Lęk może też być motywujący – może zachęcać nas, byśmy się nauczyli radzić sobie i przetrwać. Może sprawić, że staniemy się silniejsi fizycznie i emocjonalnie.
Musisz odkryć swoje lęki, aby zaangażować się w ich przezwyciężenie i użyć jako środka do lepszego zrozumienia samego siebie.

Na podstawie „Rozwody i rozstania. Sprawdzony program odbudowy życia”. Bruce Fisher, Robert Alberti